Australië deel 11

Dinsdag 16 augustus 2022

Het beloofde een zonnige dag te worden. In de verte een mooie zee met een strakblauwe lucht. Een dag om lekker te lantefanteren. Ik liep om 8.15 uur al met Draper op het strand. Vrijwel windstil en alleen op het strand. Wel een flink aantal surfers op de golven. Bij weinig wind zijn er flinke golven. Anders dan bij de Noordzee. De oceaan is veel dieper en dan geeft dan flinke golven. Genieten. Marchien lag nog lekker op het bed te soezen. Om half 10 was ik weer ‘thuis’ en samen met Marchien koffie en thee gedronken. We besloten om nu even zonder Draper samen naar het strand te gaan. Even geen geloop van andere honden. Honden trekken honden aan. Heerlijk gerelaxt. Daarna toch nog maar met Draper een flink stuk gelopen. Het werd een rondje rond de vuurtoren over strand en rotsen.

Jordy zou ‘s avonds om 20.00 uur terugkeren uit Sydney. Op een gegeven moment belde hij dat het wel half 11 kon worden, want zijn shuttlebus begaf de geest. Er moet dan een andere bus komen en dan duurt even. Daarna moest iedereen nog teruggebracht worden. Jordy was als laatste aan de beurt en het werd dus behoorlijk laat.

Ondertussen was Ellie van haar werk thuisgekomen en moest even haar ei kwijt. Wat was er gebeurd. Dicht bij huis stond ze bij een stoplicht en raadpleegde haar telefoon om te kijken hoe laat het was. Ze moest namelijk nog een afspraak afzeggen. Dat vond meneer de agent die dit zag niet goed en gaf haar de bekende bekeuring van 1000 dollar. In Australië is het op de schoot liggen van je telefoon al een overtreding. Erg sneu natuurlijk, maar ja het zijn de regels en je kunt gepakt worden. Ellie had de kans om dit bedrag maandelijks af te lossen. Ze wilde er niet een jaar lang nog mee geconfronteerd worden en heeft alles in één keer betaald. Niet meer over praten! Jordy kwam behoorlijk laat thuis. Ik was opgebleven en we hebben samen nog een biertje gedronken en de dag doorgesproken. Aan het eind toch nog een heftig dagje.

Woensdag 17 augustus 2022

Toen we in Australië aankwamen was het slecht weer. Ongekend zei men. We zijn toen in de regen naar the Warf geweest. Dit was in een haven waar Jordy had gewerkt. Nu was het mooi weer en we besloten the Warf bij deze weersomstandigheden nog een keer te bekijken. Een heel andere aanblik, we hebben daar gezellig wat gedronken. ‘s Middags kwam Kay, de vriendin van Valerie en de eigenaar van de koffieshop, afscheid nemen van ons, want zij ging nu naar Valerie in Uffelte. De beide dames blijven daar nog enkele dagen en daarna gaan ze samen richting Frankrijk naar het huis van Robert en Muriel. Het was een hartelijk afscheid.

Daarna kwam Peggy, een andere vriendin van Valerie om Draper voor enkele dagen op de halen. Wij hadden plannen gemaakt om enkele dagen met ons vieren naar Harvey Bay te gaan om walvissen te spotten en daarna met de Ferry naar Fraser Island. Dit ligt allemaal zo’n dikke 200 kilometer naar het noorden. De beste plek van heel Australië om walvissen te zien. Het plan was om donderdagavond te vertrekken, zodra Ellie terug was van haar werk. Nog even weer naar het strand geweest met Marchien en Draper en toen alvast boodschappen gedaan. Thuis gekomen is Marchien gaan stofzuigen en de vloer gaan dweilen en ik ben naar de tuin van Jordy gegaan om de boel nog even nat te houden. Om 18.00 uur zijn we naar Denise gegaan. Dit was de dame waar Jordy een tijdje bij in huis had gewoond en ze had ons uitgenodigd voor een barbecue. Nadat ze ons haar huis had laten zien en waar Jordy had geslapen, serveerde ze ons eerst een schaal vol met lekkere hapjes. Glaasje wijn erbij en Denise ging ondertussen met de bbq aan de gang. Ze had speciaal voor Jordy, Marchien en mij kangoeroevlees gekocht. Niet van de dode langs de weg zei ze nog. Het smaakte heerlijk en daarnaast had ze nog een dikke steak voor ons gebakken. Verder had ze nog van alles gemaakt voor Ellie. Zij is vegetarisch en eet zeker niets van die huppelbeesten. Het werd een gezellige avond. Rond half 10 waren we weer thuis. Ellie moest vroeg op en was erg moe. Begrijpelijk, want ze moet er ook nog een extra meezeulen. Wij gingen ook niet laat naar bed.

Donderdag 18 augustus

Al vroeg met Marchien en Draper aan de wandel. Net op tijd, want even buiten de deur gooide hij zijn darmen al leeg. Weer even met een poepzakje de grond afstoffen. Draper heeft de gewoonte dat hij tijdens het poepen blijft lopen, dus je moet goed kijken waar het allemaal ligt. Knuppe erop en de prullenbak in, die overal langs het strand staan.

Jordy had in de garage van Valerie een kano ontdekt. Hij wilde die graag uitproberen. Of ik even wilde helpen. Konden we Draper ook nog even weer meenemen. Kano op de nekke, de hond aan de lijn op weg naar de haven in de buurt. Jordy in de kano het water op. Draper en ik konden mooi langs de kade lopen en Jordy in de gaten houden. Toen gebeurde er iets opmerkelijks. Draper dacht waarschijnlijk dat Jordy in gevaar was. Ik kon hem bijna niet houden en bij elke trap langs de kant wilde hij het water in. Normaal heeft hij een hele zware blaf. Nu echter klonk zijn geblaf heel hoog. Ik kwam bij een klein strandje en liet Draper los. Het was 1 streep het water in naar Jordy en sprong bij hem in de kano. Die zonk bijna. Jordy peddelde naar de kant. We hebben de kano uit het water getrokken en zijn maar weer terug gegaan. Draper was nu en stuk rustiger. Thuis zijn we ons bezig gaan houden met de voorbereidingen voor onze trip. De hotels, de boot voor het walvisspotten en de Ferry waren al besproken. Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld. De wegen bestaan ook alleen maar uit zand en deze zijn alleen maar te berijden met een 4x4 auto. Die hebben we gelukkig tot onze beschikking. Vanaf de Ferry moesten we 21 km over het eiland rijden naar Happy Valley, een resort waar we een kamer hadden besproken. Het zijn echter geen gewone zandwegen. Aangeraden werd om je goed voor te bereiden. We moesten en schep meenemen, een band om eventuele voor de wielen te leggen als je toch vast komt zitten, een speciale trekkabel voor de nodige hulp, indien nodig en bij de Ferry de bandenspanning omlag brengen om meer grip op de ondergrond te krijgen. Heel spannend allemaal en wordt vervolgd. Kan al vast verklappen dat we wel heel bijzondere dingen hebben meegemaakt. Jordy had ook al vast verschillende mensen om raad gevraagd die deze trip al een keer eerder hadden gemaakt. We konden ook een heel stuk over het strand rijden. Ook moesten we goed de getijden in de gaten houden, anders kon je verrast worden met gevaarlijke gevolgen.

Op tied noar bedde!